newwoman.gr

Ο αόρατος μόχθος

Πολλά από αυτά που κάνει μια γυναίκα καθημερινά δεν αναγνωρίζονται εύκολα. Δεν αμείβονται. Δεν φαίνονται. Είναι αυτό που αποκαλούμε "αόρατη εργασία". Να θυμάται τα γενέθλια, να οργανώνει τη ζωή της οικογένειας, να φροντίζει για την ψυχική υγεία των γύρω της, να προλαβαίνει κρίσεις πριν καν εκδηλωθούν. Αυτά δεν μπαίνουν σε βιογραφικά. Δεν ακούγονται σε επαίνους. Και όμως, είναι εξαντλητικά.

Η ψευδαίσθηση της ισορροπίας

Το πρότυπο της «γυναίκας-πολυεργαλείο» ενισχύεται και από τα media. Σειρές, influencers, ακόμα και διαφημίσεις, δείχνουν γυναίκες που τα προλαβαίνουν όλα με ένα χαμόγελο. Που ξυπνούν φρέσκες, γυμνάζονται, πετυχαίνουν στη δουλειά και φτιάχνουν υγιεινό φαγητό για τα παιδιά τους το βράδυ. Η πίεση αυτή δεν είναι απλώς εξωτερική – πολλές γυναίκες την εσωτερικεύουν. Νιώθουν αποτυχημένες αν δεν τα καταφέρνουν όλα. Αν απλά είναι κουρασμένες.

Το κόστος αυτής της πίεσης

Η συνεχής επιδίωξη για την "ισορροπία" καταλήγει να γίνεται πηγή ανισορροπίας. Οι γυναίκες χάνουν τον ύπνο τους, τη χαρά τους, την επαφή με τον εαυτό τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι γυναίκες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης από τους άνδρες, και σε μεγάλο βαθμό αυτό σχετίζεται με την ψυχική και συναισθηματική υπερεργασία που επωμίζονται.

Και τώρα; Πώς αλλάζει αυτό;

Η λύση δεν βρίσκεται στην τελειομανία ή στη γιόγκα μεταξύ δύο meetings. Βρίσκεται στη συνειδητή επανατοποθέτηση των προτεραιοτήτων. Στην αποδοχή του ότι η γυναίκα δεν είναι (ούτε οφείλει να είναι) μηχανή. Στο δικαίωμα να πει "όχι". Στην απαίτηση για ισότητα, όχι μόνο σε λόγια, αλλά και σε πράξεις — μέσα στο σπίτι, στη δουλειά, στις σχέσεις.

Αλλάζει όταν αρχίσουμε να λέμε δυνατά ότι δεν τα προλαβαίνουμε όλα. Και αυτό είναι εντάξει.
Αλλάζει όταν οι ίδιες οι γυναίκες πάψουν να μετρούν την αξία τους με βάση την παραγωγικότητά τους.