Ισχύει αυτό;
Μία νέα μελέτη διαπίστωσε ότι το να κλαίνε τα μωρά και σιγά-σιγά να βυθίζονται στον ύπνο μόνα τους, χωρίς την παρηγορητική μεσολάβηση κάποιου γονιού ή μεγάλου, δεν τους προκαλεί καμία συναισθηματική βλάβη ή στρες σε μακροπρόθεσμη βάση.Οι ερευνητές ανέλυσαν τις συνήθειες 43 ζευγαριών γονέων με τα μωρά τους, που είχαν ηλικία μεταξύ 6 και 16 μηνών και τα οποία αντιμετώπιζαν προβλήματα ύπνου. Μετά από τρεις μήνες δοκιμών, τα μωρά που “αφήνονταν” κατά περιόδους από τους γονείς τους να κλαίνε, κατάφερναν να κοιμηθούν 13 λεπτά πιο γρήγορα από εκείνα που τα νανούριζαν.
Οι γονείς και τα μωρά που συμμετείχαν στη μελέτη χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: στην πρώτη ομάδα όταν το μωρό έκλαιγε οι γονείς εξαφανίζονταν σταδιακά, στη δεύτερη οι γονείς παρέμειναν στο δωμάτιο και έφευγαν όταν το μωρό “λαγοκοιμόταν” και σε μία τρίτη ομάδα ελέγχου, όπου δεν υπήρχε καμία σύσταση ή εκπαίδευση στον τρόπο που οι γονείς επέλεγαν να κοιμίσουν τα μωρά τους.
Μέχρι το τέλος της μελέτης, ο πρώτη ομάδα της “σταδιακής εξαφάνισης”, είχε “νικήσει” την δεύτερη ομάδα, που παρέμενε στο δωμάτιο μέχρι το μωρό να κοιμηθεί, σε τρία σημεία: 1) στην ποσότητα του χρόνου που απαιτούνταν για να αποκοιμηθεί το μωρό - 3 λεπτά λιγότερα κατά μέσο όρο 2) στον αριθμό των στιγμών που τα μωρά ξυπνούσαν μέσα στη νύχτα και 3) στο συνολικό χρόνο του ύπνου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα των γονιών της “σταδιακής εξαφάνισης” δεν άφηναν το μωρό να κλαίει για ώρες μέχρι το τέλος, αλλά αυτό συνέβαινε σιγά-σιγά, με την σταδιακή αύξηση του χρόνου που ένα μωρό που κλαίει - μένει μόνο του. Στο πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε για αυτή τη μελέτη, ο «χρόνος αναμονής» αυξήθηκε από τα 2 λεπτά έως τα 35 λεπτά στη διάρκεια μιας εβδομάδας.
Ταυτόχρονα οι επιστήμονες κατά τη διάρκεια του πειράματος λάμβαναν από τα μωρά δείγματα, στα οποία εξέταζαν τα επίπεδα της κορτιζόλης. Από την ανάλυση των δειγμάτων φάνηκε ότι όσον αφορά στα επίπεδα του άγχους του μωρού, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις 3 ομάδες. Αλλά και οι γονείς στις συνεντεύξεις τους, δεν ανέφεραν δείγματα αυξημένου στρες στα μωρά ή διαφορές στη βάση προσκόλλησης γονέα-παιδιού.
“Ένας συνδυασμός της δεύτερης με την πρώτη ομάδα, δηλαδή στην αρχή οι γονείς να μένουν στο δωμάτιο και σταδιακά να εξαφανίζονται θα μπορούσε να είναι μια καλή προσέγγιση για την εκπαίδευση του μωρού να κοιμάται μόνο του”, δήλωσαν οι ερευνητές ενώ για όσα μωρά ξυπνούν πολλές φορές κατά την διάρκεια της νύχτας υπάρχουν πλέον περισσότερα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σταδιακή εξαφάνιση μπορεί να είναι μια τεχνική που μπορεί να μην είναι επιβλαβής για το παιδί τους.
Διαβάστε ακόμα στο NewWoman