newwoman.gr

Συνεπώς, οι ασθενείς θα πρέπει να αναζητούν πάντοτε την συμβουλή του ειδικού, ο οποίος είναι και ο κατάλληλα εκπαιδευμένος, ώστε να μπορεί να βάλει την σωστή διάγνωση, να σχεδιάσει, καθώς και να εφαρμόσει τη σωστή θεραπεία. Εξάλλου, όπως σημειώνει ο κ. Σαλίβερος, σήμερα, στη σύγχρονη «φαρέτρα» του αγγειολόγου-αγγειοχειρουργού βρίσκονται τρεις θεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες λειτουργούν συμπληρωματικά στη θεραπεία των ευρυαγγειών και που μπορούν να εγγυηθούν εξαιρετικά αποτελέσματα για τους ασθενείς.

Γιατί εμφανίζονται οι ευρυαγγείες; Ποιοι μηχανισμοί ενοχοποιούνται για τη δημιουργία των ευρυαγγειών;

Οι ευρυαγγείες είναι πολύ μικρά επιφανειακά αγγεία του δέρματος που για κάποιο λόγο έγιναν ορατά με το γυμνό μάτι. Υπάρχουν διάφορες παθήσεις που το προκαλούν αυτό όπως αυτοάνοσα νοσήματα, συγγενείς νευροαγγειοπάθειες και κληρονομικά νοσήματα. Οι αιτίες αυτές είναι γενικά σπάνιες. Η πιο συχνή αιτία είναι η κληρονομικότητα. Έτσι, είναι πολύ συχνό σε οικογένειες που οι γονείς έχουν ευρυαγγείες και κάποια από τα παιδιά να παρουσιάζουν συχνά ευρυαγγείες. Υπάρχουν όμως και πιο απλές καθημερινές αιτίες που θεωρούμε ότι δημιουργούν ευρυαγγείες. Η έκθεση στον ήλιο, για παράδειγμα, και ειδικά σε υπερβολικό βαθμό όταν κάνει “τραύμα” στο δέρμα. Επίσης, άλλα παρόμοια “τραύματα” γίνονται από το σολάριουμ, την σάουνα και τα χαμάμ. Η ορθοστασία δημιουργεί ευρυαγγείες. Η λήψη ορμονών, η εγκυμοσύνη και τα τοπικά κορτικοειδή, επίσης. Eπιπλέον, λοιμώξεις του δέρματος ή η ακτινοβολία δημιουργούν ευρυαγγείες. Υπερβολικά σφιχτά ρούχα ή κάλτσες ή το σταυροπόδι για πολλές ώρες. Πολύ συνηθισμένη όμως, είναι η συνύπαρξη φλεβικής ανεπάρκειας στο επιπολής φλεβικό δίκτυο με την παρουσία ευρυαγγειών και μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις, ο έμπειρος ιατρός, βλέποντας τον ασθενή, μπορεί να βάλει την διάγνωση κλινικά, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση δικτύου ευρυαγγειών στο έσω σφυρό που επιστημονικά ονομάζουμε φλεβεκτατική κορώνα.

Τι είδους πρόβλημα αποτελεί, αποκλειστικά αισθητικό ή όχι μόνο;

Οι ευρυαγγείες δεν προκαλούν σοβαρές επιπλοκές, όπως για παράδειγμα θρομβώσεις. Μπορεί όμως, να προκαλούν σημαντικά συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής όπως τοπικό κνησμό, αίσθημα καύσου, άλγος, ιδιαίτερα στις γυναίκες που είναι στην έμμηνο ρύση. Επίσης, μπορεί να προκαλούν τοπικό υποδόριο αιμάτωμα (εκχύμωση) ή και αιμορραγία προς τα έξω, αν υπάρξει κάκωση π.χ. στη διάρκεια ξυρίσματος. Επίσης, σε πολλές γυναίκες η παρουσία ευρυαγγειών δυσκολεύει την καθημερινότητά τους από αισθητικής άποψης και δεν μπορούν να ντυθούν όπως θέλουν ή αποφεύγουν τις εμφανίσεις στην παραλία, όπου γίνονται αποδέκτες ερωτήσεων ή αρνητικών σχολίων, οπότε δημιουργείται αναπόφευκτα μια ψυχολογική πίεση που επηρεάζει την προσωπική και κοινωνική τους ζωή.

Ευρυαγγείες υποστηρίζουν πως θεραπεύουν κέντρα αισθητικής κ.α. Γιατί ο καταλληλότερος γιατρός είναι ο αγγειοχειρουργός;

Οι ευρυαγγείες συχνά τροφοδοτούνται από μεγαλύτερα αγγεία και αυτό που βλέπουμε στο δέρμα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Μπορεί, για παράδειγμα, να υπάρχει ανεπάρκεια στην ελάσσονα σαφηνή φλέβα, η οποία μέσω κλάδων να τροφοδοτεί το δίκτυο των ευρυαγγειών στο δέρμα. Αν κάποιος προσπαθήσει να “σβήσει” τις ευρυαγγείες, χωρίς να σταματήσει την ανεπάρκεια στην σαφηνή, το πιθανότερο είναι να μην τα καταφέρει ή αν τα καταφέρει θα είναι για λίγο καιρό και μετά θα ξαναπαρουσιαστούν οι ευρυαγγείες σαν να μην “σβήστηκαν” ποτέ. Πολλές φορές λοιπόv, σε ινστιτούτα αισθητικής έρχονται σε διαπληκτισμούς με τους ασθενείς, γιατί δεν αντιμετωπίζουν σωστά το πρόβλημα στην βάση του. Όμως, ούτε έχουν την θεωρητική κατάρτιση που απαιτείται ούτε μπορούν από τον νόμο να επέμβουν, γιατί απαιτείται ιατρική πράξη υψηλού επιπέδου (δηλαδή από εξειδικευμένο ιατρό και όχι από κάποιον που τελείωσε την ιατρική σχολή και είναι σε αναμονή για ειδικότητα και απλά προσφέρει υπηρεσίες σε κάποιο κέντρο για να υπάρχει η νομότυπη κάλυψη). Η επίσημη και μοναδική ειδικότητα που ασχολείται με τις παθήσεις των αγγείων είναι η αγγειοχειρουργική, η οποία αποτελείται από επτά έτη εξειδίκευσης μόνο πάνω στα αγγεία. Ο αγγειοχειρουργός έχει εκπαιδευτεί ώστε να μπορεί να βάλει την σωστή διάγνωση (κλινικά και με τρίπλεξ φλεβών), να σχεδιάσει την σωστή θεραπεία και να την εκτελέσει σωστά.

Ποιες θεραπευτικές επιλογές υπάρχουν;

Η θεραπεία των ευρυαγγειών αποτελείται από τρεις μεθόδους που χρησιμοποιούνται όλες σήμερα και που δεν ανταγωνίζεται η μία την άλλη, αλλά συμπληρώνουν η μία την άλλη στη θεραπεία των ευρυαγγειών. Έτσι, ο σύγχρονος και πλήρως καταρτισμένος αγγειοχειρουργός – αγγειολόγος που θεραπεύει ευρυαγγείες είναι σίγουρο ότι χρησιμοποιεί και τις τρεις αυτές μεθόδους, ανάλογα με την περίπτωση και οι οποίες είναι: Η σκληροθεραπεία: είναι η αρχαιότερη μέθοδος και η πιο αποτελεσματική για μεγαλύτερες ευρυαγγείες και δικτυωτές φλέβες. Με την βοήθεια πολύ λεπτής σύριγγας εγχύεται ειδικό φάρμακο (το σκληρυντικό) που προκαλεί ίνωση στην φλέβα και με αυτό τον τρόπο εξαφανίζεται. Έχει ελάχιστο πόνο, αλλά αφήνει σημάδια (μελανιές) για πολλές ημέρες που σε μερικά άτομα μπορεί να παραμείνουν για αρκετό καιρό. Δεν γίνεται καλοκαίρι. Το φάρμακο έχει την υγρή του μορφή ή χορηγείται ενδοφλεβίως με την μορφή αφρού (foam sclerotherapy). Το laser: η μεγάλη επανάσταση, γιατί με το laser μπορούμε να εξαφανίσουμε τις πολύ μικρές ευρυαγγείες που με τη σκληροθεραπεία είναι πολύ δύσκολο να θεραπεύσεις. Έχει πόνο στην εφαρμογή. Αφήνει ερεθισμένο το δέρμα μετά την εφαρμογή για αρκετές ημέρες. Οι κυριότερες επιπλοκές είναι τα εγκαύματα και τα μόνιμα πιθανά σημάδια. Δεν χρησιμοποιείται το καλοκαίρι. Η θερμοπηξία: είναι η νεότερη μέθοδος και χρησιμοποιεί υψίσυχνο ρεύμα για να προκαλέσει ίνωση στις φλέβες (αποτελεσματική κυρίως στις μικρές ευρυαγγείες). Έχει πόνο στην εφαρμογή. Αφήνει ερεθισμένο το δέρμα μετά την εφαρμογή για αρκετό χρόνο. Έχει το πλεονέκτημα ότι δεν αφήνει μόνιμα σημάδια και ότι χρησιμοποιείται και το καλοκαίρι.

Πόσο οριστικά είναι τα αποτελέσματα; Μπορεί να εμφανιστούν ξανά;

Οι ευρυαγγείες είναι φλέβες και η γενική αρχή στις θεραπείες των φλεβών είναι ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε εκ των προτέρων το αποτέλεσμα. Υπάρχουν ασθενείς που εξαφανίζονται οι ευρυαγγείες για πάρα πολλά χρόνια και άλλοι που επανεμφανίζονται τακτικά και χρειάζονται κάθε 1-2 χρόνια μια συντήρηση. Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε ότι η θεραπεία των ευρυαγγειών είναι μια δυναμική διαδικασία που χρειάζονται οι καλύτερες προϋποθέσεις για να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Και ο ιατρός πρέπει να κάνει σωστά τις θεραπείες και ο ασθενής να προσέξει μετά για να μην υποτροπιάσει.

Dr. Απόστολος Λ. Σαλίβερος, Αγγειοχειρουργός-Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα  www.fleves.gr, διαφορετικά καλέστε στα τηλ.: 210-9648722 & 6947203123