newwoman.gr

Σε αυτό συμβάλλουν:

1.Το κατάλληλο περιβάλλον

Προκειμένου ο φυσιολογικός τοκετός να εξελιχθεί φυσικά, είναι απαραίτητο να μειωθούν στο ελάχιστο οι παρεμβάσεις που τροποποιούν τη διαδικασία και να γίνει σεβαστή η ιδιωτικότητα της γυναίκας.

2.Κάποιος να είναι δίπλα της

Αυτό που μετράει  είναι τη στιγμή του τοκετού η μέλλουσα μητέρα να μην είναι μόνη της .

3.Βοήθεια «προσωποποιημένη και προσωπική»

Κατά τη διάρκεια του τοκετού ο ρόλος του μαιευτήρα είναι κρίσιμος. Οφείλει  καταρχάς να  σεβαστεί τον χρόνο που κάθε γυναίκα χρειάζεται για να γεννήσει. Ως εξ τούτου πρέπει να αποφευγθούν  όλοι οι χειρισμοί  που γίνονται για να επιταχυνθεί ο τοκετός όπως το τεχνητό σπάσιμο των νερών, η χορήγηση ωκυτοκίνης και η επισιοτομή. Αντίθετα να υπερισχύει η υπομονή ως το φυσικό τέλος του τοκετού.

4.Η πρώτη σωματική επαφή του μωρού με τη μητέρα και η παρουσία του στην αίθουσα τοκετού

Αμέσως μετά τη γέννηση, αν δεν υπάρχει κάποια επιπλοκή, η μαμά δεν πρέπει να αποχωρίζεται το μωρό της. Η σωματική  επαφή κατά τη διάρκεια της πρώτης ώρας μετά τον τοκετό ευνοεί  την έναρξη του θηλασμού, την προσαρμογή του νεογένητου στις νέες συνθήκες  και στην ευτυχή ολοκλήρωση  του τοκετού για τη μητέρα. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, το μωρό πρέπει να  είναι όσο το δυνατόν περισσότερο  κοντά στη μαμά του.

Σε τι συνίσταται  ο φυσικός τοκετός, διότι δεν είναι φυσικοί όλοι οι φυσιολογικοί τοκετοί.

Αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο αλλά, στις μέρες μας, αυτό το οποίο θα έπρεπε να είναι φυσικό έχει καταστεί εξαίρεση. Ο φυσικός τοκετός, ο οποίος ονομάζεται και φυσιολογικός τοκετός  είναι ολοένα και σπανιότερος, ενώ πολλαπλασιάζονται οι προκλήσεις τοκετού, οι καισαρικές και οι επιθετικοί χειρισμοί όπως το σπάσιμο των νερών, η χορήγηση ωκυτοκίνης,  και η επισιοτομία.

Και όμως, η φύση θέτει στη διάθεσή μας  έναν τέλειο μηχανισμό ώστε η γέννηση να πραγματοποιείται με φυσικό τρόπο, που προφυλάσσει την υγεία της μητέρας και του μωρού  εφόσον δεν υπάρχουν περιτές παρεμβάσεις.

Τι είναι  ο φυσιολογικός τοκετός;

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ορίζει ως φυσιολογικό τον τοκετό ο οποίος αρχίζει αυτόματα, χωρίς επιπλοκές, με την έναρξη των ωδινών και ολοκληρώνεται  με την έξοδο του νεογνού από τον κόλπο, μεταξύ της 37ης και 40ής εβδομάδας της κύησης. Σε αυτή την περίπτωση, η ΠΟΥ συστήνει ελάχιστες παρεμβάσεις προκειμένου να αποφευχθούν οι παρενέργειες των πράξεων αυτών.

Ο φυσικός τοκετός, χωρίς φάρμακα ή επεμβάσεις, είναι ο ιδανικός γιατί είναι λιγότερο επικίνδυνος  και προσφέρει σημαντικά οφέλη τόσο για τη μητέρα όσο και για το νεογνό.

Για τη μητέρα

1.Οι Ορμόνες

Δεν  πρέπει  να ξεχνούμε ότι είμαστε θηλαστικά: μέσα από την εξέλιξη του είδους μας,  έχουν αναπτυχθεί σύνθετοι νευρο-ορμονικοί μηχανισμοί  που διευκολύνουν τον τοκετό. Η διαστολή της μήτρας, η έξοδος του νεογνού, η δυνατότητα  η μητέρα να νιώθει κάποιο πόνο εξαρτώνται από ορμόνες (όπως η ωκυτοκίνη, η προλακτίνη, οι ενδορφίνες). Είναι στοιχεία τα οποία αποτελούν θετική  αφετηρία  για τη μελλοντική σχέση ανάμεσα στη μαμά και το μωρό της.

2.Αυτό από το οποίο έχει ανάγκη  το σώμα

Ένας τοκετός που εξελίσσεται  σύμφωνα με τη φύση και λαμβάνει χώρα χωρίς εμπόδια, με τις αναγκαίες παύσεις  ανάμεσα στις συσπάσεις, βοηθά το σώμα της μητέρας να έχει τον χρόνο να ανακτήσει την ενέργεια που χρειάζεται πριν αντιμετωπίσει την τελική προσπάθεια.

3.Μικρότερος κίνδυνος  να τραυματισθεί το περίνεο

Αν τηρηθούν τα στάδια του τοκετού, είναι πιθανό το περίνεο να μην τραυματιστεί και να  διατηρηθεί ακέραιο, αποφεύγοντας την επισιοτομία και τους μικρό-τραυματισμούς.

4.Περισσότερη  εμπιστοσύνη στον εαυτό σας

Η μητέρα που γεννά φυσιολογικά αισθάνεται δυνατότερη κι έχει αρκετή ενέργεια για να φροντίσει το μωρό της. Οι μελέτες  επιβεβαιώνουν ότι, στην περίπτωση του φυσιολογικού τοκετού, οι γυναίκες αισθάνονται περισσότερο ικανοποιημένες, μεγαλύτερη ευζωία και υποφέρουν λιγότερο από επιλόχεια κατάθλιψη.

5.Καλύτερη σχέση με το μωρό

Οι αυξημένες συγκεντρώσεις ενδορφινών αμέσως μετά τη γέννηση επιτρέπουν  ώστε  η πρώτη επαφή μεταξύ μωρού και μητέρας να βιωθεί ως κάτι το εξαιρετικά ευχάριστο για αμφότερους. Επίσης ασκούν χαλαρωτική και αναλγητική δράση που φέρει στη μητέρα ευφορία και ευεξία.

6. Καλύτερη γαλουχία

Κατά τη διάρκεια της πρώτης ώρας μετά τη γέννηση, η ωκυτοκίνη διατηρείται σε υψηλότατα επίπεδα συγκέντρωσης στο αίμα ενισχύοντας τη συσταλτικότητα των  μυϊκών κυττάρων  τα οποία επιτρέπουν την έξοδο του γάλακτος. Αντίθετα, όταν η μητέρα διακατέχεται από αισθήματα άγχους, η παραγωγή ωκυτοκίνης μπορεί να μειωθεί τόσο ώστε να επηρεάσει αρνητικά την έναρξη της γαλουχίας.

7.Ταχύτερη ανάρρωση

Μετά από  ένα φυσιολογικό τοκετό ειδικά χωρίς επισιοτομία, η μητέρα αισθάνεται πολύ καλά και θα σηκωθεί από το κρεβάτι γρήγορα.

Για το νεογνό

Ο φυσιολογικός τοκετός είναι καλός και για το νεογνό. Πρέπει όμως να διαρκέσει όσο πρέπει προκειμένου το μωρό να μπορεί να  επωφεληθεί από τα πλεονεκτήματά του. Η γέννηση ενός μωρού χωρίς να έχουν προηγηθεί οι ωδίνες και ο απαραίτητος χρόνος για τη γέννηση, ενέχουν κινδύνους. Αυτό συμβαίνει με την καισαρική.  Η γέννηση στο χειρουργείο  σημαίνει ότι το μωρό «δεν επιλέγει» τη στιγμή της γέννησής του και  περνά αμέσα από την κοιλιά της μητέρας του στο εξωτερικό περιβάλλον. Δεν υπάρχει δηλαδή μεταβατική  φάση μεταξύ των δύο. Αυτό εκθέτει  τα νεογνά σε αναπνευστικό κίνδυνο  που είναι 7 φορές μεγαλύτερος σε σχέση με το φυσιολογικό τοκετό. Ο φυσιολογικός τοκετός  προετοιμάζει καλύτερα το μωρό για τη ζωή έξω από τη μήτρα της μητέρας του. Το μωρό που γεννιέται φυσιολογικά αναπνέει καλύτερα, είναι περισσότερο δραστήριο, και θηλάζει ευκολότερα.

1.Είναι σημαντικό να γεννηθεί τη σωστή στιγμή

Στον φυσιολογικό τοκετό, η ίδια η φύση αποφασίζει τη στιγμή της γένησης. Όταν το μωρό είναι ώριμο να γεννηθεί, παράγονται ουσίες οι οποίες  μπλοκάρουν τις ορμόνες της κύησης (πχ προγεστερόνη) και κινητοποιούν τη διαδικασία παραγωγής  προσταγλανδινών, ορμόνες οι οποίες  προκαλούν τις ωδίνες.

2.Το μωρό αναπνέει και θηλάζει καλύτερα

Κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού  τοκετού και της διέλευσης του μωρού από τη γυναικεία λεκάνη,  πραγματοποιούνται κινήσεις περιστροφής και προώθησης. Χάρη στην ελαστικότητα των οστών του, τη στιγμή της εξώθησης, ο θώρακας του μωρού διαστέλλεται και παράγονται ορμόνες όπως οι κατεχολαμίνες (ορμόνες παρόμοιες με την αδρεναλίνη) και η κορτιζόλη που ευνοούν την ωρίμανση των πνευμόνων του. Ακόμα ενεργοποιούν  το μεταβολικό σύστημα (για την παραγωγή ενέργειας και θερμότητας) και βελτιστοποιούν τη λειτουργικότητα της καρδιάς και την κυκλοφορία του αίματος.

Έτσι το νεογνό βρίσκεται σε εγρήγορση, κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ωρών μετά τον τοκετό, προκειμένου να αναζητήσει ενεργά το στήθος και να αρχίσει να θηλάζει. Με την έναρξη του θηλασμού, τα βακτήρια που βρίσκονται στο δέρμα της μητέρας έρχονται σε επαφή με το νεογνό και χρησιμεύουν για να βελτιώσουν το ανοσοποιητικό του.

Ευχαριστούμε τον κ.Θ.Λιακάκο, Μαιευτήρας Χειρούργος Γυναικολόγος - Μαστολόγος.Για περισσότερες πληροφορίες , επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.drliakakos.gr/