Σε αυτά αναφέρεται πως η Μέριλιν Μονρόε λίγο πριν το θάνατό της, είχε εκμυστηρευτεί στην αγαπημένη της φίλη πως φοβάται και πως ήθελε να μιλήσουν. Τον Αύγουστο του 1962, η Μονρόε, βρέθηκε νεκρή από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Ο συγγραφέας τη χαρακτηρίζει «γλυκό μα δυστυχισμένο πλάσμα» που ήταν βαθιά απογοητευμένο από τη ζωή.

Σύμφωνα με τον Λουφτ, η απώλεια της Μονρόε ήταν ένα ζήτημα που απασχολούσε την Τζούντι, αφού αποτελούσε την τηλεφωνική της συντροφιά και φίλη κατά τα χρόνια που υπέφερε από αϋπνίες. Το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης ένα απόσπασμα άρθρο που γράφτηκε από τη Γκάρλαντ για τη Μονρόε για την Εφημερίδα Ladies Home το 1967, στο οποίο αποκάλυψε μια «στοιχειωμένη» συνομιλία που είχα κάποτε με τη μεγάλη σταρ.
Στο άρθρο έκανε λόγο για ένα πάρτι στο Χόλιγουντ κατά τη διάρκεια του οποίου η φίλη της Μονρόε, την ακολουθούσε «από δωμάτιο σε δωμάτιο».
«Δεν θέλω να φύγω πολύ μακριά σου, φοβάμαι» έλεγε η Μονρόε.
«Όλοι μας φοβόμαστε κι εγώ φοβάμαι», της είπα εγώ ( Γκάρλαντ).
«Αν απλά μπορούσαμε να μιλήσουμε. Ξέρω ότι θα καταλάβαινες» απάντησε εκείνη.
«Ίσως να καταλάβαινα. Αν φοβάσαι, πάρε με τηλέφωνο και έλα από εδώ, θα μιλήσουμε για αυτό» της είπα ( Γκάρλαντ).
Οπως χαρακτηριστικά έγραφε η Τζούντι Γκάρλαντ: «Αυτό το κορίτσι φοβόταν τη μοναξιά – το ίδιο πράγμα που φοβόμουν εγώ. Όπως εγώ, έτσι κι εκείνη προσπαθούσε να κάνει τη δουλειά της, αλλά ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε. Έπρεπε να φύγω για την Αγγλία και ποτέ δεν είδα αυτό το γλυκό αγαπητό κορίτσι ξανά. Μακάρι να της είχα μιλήσει τη νύχτα που πέθανε».

Αντιμετωπίστε τους κιρσούς εύκολα και ανώδυνα.
Παχυσαρκία : Σύγχρονη Λύση από τον Ειδικό
Χαμογελαστέ ξανά με οδοντικά εμφυτεύματα
Μάθετε για τα υπερηχογραφήματα της εγκυμοσύνης
Υποφέρετε από αιμορροΐδες; Όχι πια…









