Ακολουθούν μερικές συνήθειες που μάλλον απομακρύνουν τους ανθρώπους από κοντά μας και δεν μας κάνουν και τόσο δημοφιλείς.
- Ζήλεια: Μία δόση ζήλειας ίσως είναι καλή για να κινητοποιηθεί κανείς, αλλά η μελέτη και η εμμονή με κάποιον δημιουργεί αρνητική ενέργεια, κούραση και απώθηση. Γίνε ειλικρινής με τον εαυτό σου και σκέψου από πού προέρχεται αυτή η ζήλεια, έπειτα εστίασε στον εαυτό σου και σε κάτι που κάνει εσένα χαρούμενο κι όχι τον διπλανό σου.
- Η συνεχής επιβεβαίωση: Το να ζητάει κανείς συνεχώς με ποικίλους τρόπους επιβεβαίωση είναι σαν να εμπιστεύεται την ασφάλεια και το μέλλον τους στις εντυπώσεις άλλων. Ενώ η γνώμη των άλλων μετράει σε κάποιο βαθμό, η φήμη που έχεις, δεν καθορίζει το πόσο αγαπητός είσαι. Αυτό το τελευταίο, καθορίζεται μόνο από τον τρόπο που νιώθεις εσύ ο ίδιος για εσένα. Κι όσο πιο πολύ βασίζεσαι στην άποψη των άλλων, τόσο πιο πολύ απομακρύνεσαι από την ευκαιρία να είσαι αληθινά ο εαυτός σου.
- Δεν δέχεσαι κριτική: Το να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς τις αδυναμίες σου, σε βοηθά να δέχεσαι πιο εύκολα κάποια κριτική. Το να μη δέχεσαι την κριτική, όχι μόνο σε εμποδίζει από το να εξελιχθείς ως άνθρωπος, αλλά «αναγκάζει» και τους γύρω σου να φέρονται λες και είναι σε ναρκοπέδιο, κάθε φορά που σου μιλάνε. Το κλειδί στις ανθρώπινες σχέσεις είναι η επικοινωνία. Και μέσα σε αυτή υπάρχουν και τα θετικά και τα αρνητικά, τα οποία οφείλουμε να ακούμε, ακόμα κι αν δεν μας ευχαριστούν πάντα.
- Η στάση του θύματος: Εάν επιλέγεις αυτό το προσωπείο, δλδ. του ανθρώπου που τον μισεί το σύμπαν, η μοίρα και η κοινωνία, τότε δύο πράγματα θα πετύχεις. Θα κουράσει στους γύρω σου καθώς κανείς δεν θα σε λυπηθεί, ενώ θα προκαλείς αρνητισμό γύρω σου, έλκοντας κακοτυχίες. Δεν αναφερόμαστε φυσικά σε στιγμές που κάποιος αντιμετωπίζει μια δυσκολία και λυγίζει, αλλά σε μια μόνιμη στάση ζωής.