newwoman.gr

«Ήμουν τόσο παχύς που έπρεπε είτε να χάσω κιλά είτε να ρισκάρω να χάσω την Τάνα», λέει ο σεφ. Το 2012, ο Gordon Ramsay είχε μόλις βραβευτεί με ένα ακόμα αστέρι Michelin, αλλά αυτό είχε το τίμημά του καθώς δούλευε αμέτρητες ώρες και δεν ήταν σε θέση να τρώει σωστά.

Όταν ο σεφ άγγιξε τα 114 κιλά, η Τάνα του ομολόγησε πως είχε αρχίσει να παχαίνει επικίνδυνα. «Η Τάνα δεν ήταν καθόλου ενθουσιασμένη με την εμφάνισή μου και ίδια είναι πανέμορφη». «Ήταν επίπονο. Κοιταζόμουν στον καθρέφτη και σκεφτόμουν «γαμώτο!». Με αφύπνισε αυτό», είπε.  

Ο Gordon Ramsay, είχε τρέξει τον πρώτο μαραθώνιό του το 2000, αλλά από τότε είχαν περάσει αρκετά χρόνια. Οι αντοχές του δεν ήταν οι ίδιες. Το 2012 αποφάσισε να προσλάβει έναν προσωπικό προπονητή για να τον καθοδηγήσει.

Μας απορροφά η δουλειά. Μας καταναλώνει. Ξαφνικά ο προσωπικός μας χρόνος έχει εκμηδενιστεί. Δεν υπάρχει χρόνος να ανασάνεις, να χαλαρώσεις, να σκεφτείς καθαρά. Δεν πανικοβλήθηκα αλλά συνειδητοποίησα πως δεν ήμουν συγκεντρωμένος».  

Ο Ramsay ζήτησε την καθοδήγηση του Γουίλ Άσερ, πρώην αξιωματικού του στρατού και μέλος της ομάδας Βασιλικής Προστασίας. Ο Άσερ, πρωταθλητής στο τρίαθλο και προπονητής συγκράτησε και βοήθησε τον σεφ να βρει την φόρμα του και τα αποτελέσματα είναι πλέον ορατά. Ύστερα από μήνες προετοιμασίας, με σκληρή και τακτική αερόβια άσκηση και άρση βαρών, ο Ramsay ήταν πλέον έτοιμος για να αγωνιστεί ακόμα και στον διαγωνισμό Ironman.

Για χρόνια έκανε ποδήλατο, κωπηλασία και κολύμπι σε εβδομαδιαία βάση, περνώντας παράλληλα αμέτρητες ώρες στο γυμναστήριο κάθε εβδομάδα. «Έχασα τον πατέρα μου όταν ήταν 53 ετών. Μόλις δύο χρόνια διαφορά από εμένα. Είναι τρομακτικό. Ο φόβος αυτός με επισκέπτεται κάθε ημέρα. Μπορεί να μην τα πηγαίναμε καλά, αλλά μου λείπει. Μου λείπουν όλα αυτά που θα μπορούσα να κάνω μαζί του, αν ήταν ακόμα μαζί μας, 70 χρονών πια».